تأثیر تیمار پس‏ از برداشت اسید سالیسیلیک بر فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین‏ آمونیالیاز، تشکیل لیگنین و کنترل عارضۀ خمیدگی ساقۀ گل‏دهندۀ ژربرا

مهم‌ترین عارضۀ پس‏ از برداشت ژربرا، خمیدگی ساقه در ‏ناحیۀ زیر گل‏آذین است. پدیدۀ تشکیل لیگنین یکی ‏از فرضیه‏های مهم مطالعه‌شده و دلایل خمیدگی ساقۀ ژربراست. به‏منظور مطالعۀ تأثیر اسید ‏سالیسیلیک بر فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز به‌منزلۀ مهم‌ترین آنزیم دخیل در چرخۀ فنیل‏پروپانوییدها و‏ در‌نتیجه تشکیل لیگنین و کنترل عارضۀ خمیدگی ساقه، آزمایشی با‏ استفاده از سطوح مختلف اسید ‏سالیسیلیک (mM 1 و 75/0، 5/0، 25/0، 0) در دو رقم ژربرای حساس (Ecco) و مقاوم (Double dutch) به خمیدگی براساس آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنا‏دار رقم، هورمون و اثر متقابل رقم و اسید ‏سالیسیلیک بر پایداری غشای سلولی، درصد ‏خمیدگی، فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز و ‏تشکیل لیگنین بود. با توجه ‏به نتایج آزمایش ارتباط مستقیم و منفی بین میزان فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز و درجۀ خمیدگی ساقه وجود داشت. بر همین ‏اساس رقم Double dutch با ‏درجۀ خمیدگی کمتر، فعالیت آنزیمی دو برابری نسبت به رقم Ecco با درجۀ خمیدگی بیشتر، نشان داد. همچنین اسید سالیسیلیک بسته به غلظت و رقم تأثیر معنا‏داری بر فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز، تشکیل لیگنین و در‌نتیجه عارضۀ خمیدگی ساقه نشان داد. به‏طوری‏که بیشترین فعالیت آنزیمی در ارقام Double dutch و Ecco به‌ترتیب در غلظت‏های 5/0 و 25/0 میلی‏مولار حاصل شد. به‏طور‌کلی، نتایج آزمایش بیانگر تأثیر مثبت اسید سالیسیلیک به‌ویژه در غلظت‏های پایین بر لیگنین ساقۀ گل‏دهنده و عارضۀ خمیدگی ساقۀ ارقام بررسی‌شده ژربرا بود.